Strata bliskiej osoby

Strata bliskiej osoby

Strata bliskiej osoby to sytuacja, na którą nikt nie jest w stanie się przygotować. Niezależnie od tego, czy jest nagła, czy poprzedzona długą chorobą, pogrąża w rozpaczy i cierpieniu. Ból, niedowierzanie,  natłok spraw związanych z załatwieniem pogrzebu,  powodują, że w jednej chwili człowiek traci spokój i poczucie bezpieczeństwa. Zaczyna sobie uświadamiać, że tracąc ważną dla siebie osobę – bezpowrotnie utracił cząstkę siebie. Śmierć zabiera wspólne plany, marzenia, codzienne smutki i radości. Zaraz po pierwszym szoku przychodzi trudny czas oswajania się ze stratą.

Żałoba jest naturalną reakcją na śmierć. Jest to bardzo ciężki okres, w którym człowiek przyzwyczaja się do rany, która będzie się zabliźniała, ale w efekcie nigdy się nie zagoi. Można wyróżnić kilka etapów przeżywania żałoby:

• Pierwszą reakcją jest szok i zaprzeczenie. Osoba, która straciła bliską osobę, często na tym etapie znajduje się w stanie otępienia, odrealnienia, działa automatycznie.
• W następnej kolejności pojawia się gniew i narastająca złość. Strata bliskiej osoby wzbudza poczucie niesprawiedliwości, żalu. Na tym etapie często pada pytanie „dlaczego to spotkało właśnie mnie?”.

W całej tej rozpaczliwej sytuacji,  przychodzi jednak czas na powrót do codziennych obowiązków. Wtedy najczęściej osoba „osierocona” popada w stan dezorganizacji, nieumiejętności radzenia sobie z czynnościami, które wcześniej były naturalne. Uczucia temu towarzyszące to strach, przerażenie, spada również aktywność zawodowa. Zaczynają się problemy ze snem, zaburzenia łaknienia. Osoba pogrążona w żałobie wchodzi w okres akceptowania rzeczywistości, godzenia się z nową sytuacją.

Strata bliskiej osoby jest ogromnym wstrząsem i sytuacją, z którą ciężko uporać się samotnie. Najważniejszym elementem wspierania w żałobie jest pomoc otoczenia – najbliższych, jak również wykwalifikowanego specjalisty. Warto mieć na uwadze, że osoba, po stracie bliskiej osoby, nie oczekuje porad, pocieszania. Najważniejsza jest możliwość rozmowy, wypłakania się. Spotkanie z psychologiem, który pomoże przejść odpowiednio przez każdy z  etapów żałoby jest bardzo pomocne w tym trudnym okresie. Psychoterapia pozwoli otworzyć się na ból, przeżyć go w odpowiedni sposób, aby rozpocząć nowy etap życia bez lęku, depresji czy, wynikających z bólu po stracie, zachowań autodestrukcyjnych.